برترین‌ها: ویژه‌نامه نوروزی روزنامه شرق سال ۱۳۸۳، یعنی ۲۰سال پیش را که ورق بزنید به نکته حیرت‌انگیزی می‌رسید. این ویژه‌نامه مطلبی دارد با عنوان «سال پرونده‌های پیچیده». نویسنده مطلب نیلوفر منصوریان است، اشاره دارد به روند مذاکرات هسته‌ای! تکان‌دهنده است، نیست؟ ۲۰ سال پیش هم سال مذاکرات پیچیده بوده و هنوز و همچنان هم سالِ مذاکرات پیچیده است. عمر ۸۵میلیون نفر گذشته و هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده، در ادامه با هم شرقِ ۲۰ سال پیش را ورق می‌زنیم و باید تلاش کنیم که ناامید نباشیم، کار دشواری‌ست!
“برقراری رابطه ایران و آمریکا و تهدید نظامی این کشور به ایران یکی دیگر از محورهای مورد بحث در کشور در اواخر سال ۸۳ بود که با موضع‌گیری‌های وزارت امور خارجه در این قبال همراه بوده است.” این سطر را که خواندید عینا از آن شماره شرق برداشته شده، شاید گمان کنید این جزو خبرهای همین امروز است، اما نیست. خبرهای ۲۰سال پیش و امروز واو به واو عین هم هستند. باید تلاش کنیم که ناامید نباشیم، کار دشواری‌ست!
حمیدرضا آصفی در بخشی از گفتگوی سال ۸۳ به خبرنگار شرق می‌گوید: «ما فعالیت صلح‌آمیز هسته‌ای داشتیم. تحت لابی آمریکا و اسرائیل این مساله به یک موضوع جهانی تبدیل شد و یک نگرانی برای دنیا به وجود آمد.» آصفی آن موقع سخنگوی وزارت امور خارجه بوده، در واقع او به واقعه‌ای اشاره می‌کند که شروع ماجراست و همان سال‌ها کلید خورده، اما جالب اینجاست که ایران همچنان می‌گوید فعالیت صلح‌آمیز دارد و لابی آن‌ها همچنان وجود دارد و نگرانی‌ها رفع نشده. حساب کنید آن موقع که آصفی آن حرف‌ها را زده ۲۰سال پیش بوده، خاتمی رئیس‌جمهور بود، حالا اما احمدی‌نژاد و روحانی و رئیسی و پزشکیان هم آمدند و رفتند اما اتفاقی نیفتاده. باید تلاش کنیم ناامید نباشیم، کار دشواری‌ست!
چند صفحه بعدتر در همان ویژه‌نامه مطلبی با عنوان «ایران و آمریکا شام می‌خورند اما مذاکره نمی‌کنند» منتشر شده به قلم فرشاد محمودی. از وزیر خارجه آن زمان دولت، کمال خرازی پرسیده‌اند که آیا گسترش تکنولوزی غنی‌سازی هسته‌ای بیشتر به نفع ایران است یا اجتناب از خطر انزواطلبی، تحمل تحریم‌های اقتصادی و حمله نظامی؟ خرازی در پاسخ گفته: «حفظ خودکفایی علمی یکی از اهداف مهم تهران است، ایران نباید مورد بی‌اعتنایی قرار بگیرد.» ملاحظه می‌کنید؟ یک‌بار دیگر انگار داریم همان خبرهای امروز می‌خوانیم! انگار نه انگار ۲۰ سال گذشته و این جملات می‌تواند در دهان عراقچی باشد!
خواندن این بخش یادداشت ۲۰سال پیش فرشاد محمودی خالی از لطف نیست: «اینک یک سال دیگر هم گذشته و بر ارتفاع دیوار بلند بی‌اعتمادی میان ایران و آمریکا اضافه شده است. وزیر دفاع ایران بارها اعلام کرد جمهوری اسلامی قدرت و مشت آهنین دارد و اگر کسی بی‌دلیل مراکز هسته‌ای یا غیرهسته‌ای را مورد هجوم قرار دهد، کمتر از یک ثانیه مجبور به عقب‌نشینی خواهد شد.»
بله دوستان! حرف‌ها همان است که بود، انگار که گذر زمان یک شوخی تلخ بوده که فقط قرار بوده از عمر ما کم کند، چه باید گفت؟ پرسش اساسی‌تر این است که چه می‌شود گفت؟ نمی‌دانیم!
پ
