با توجه به اینکه تعداد کاربران بیت کوین در طی سال‌های اخیر  به شکل قابل ملاحظه‌ای افزایش پیدا کرده، خرید بیت کوین (https://tabdeal.org/buy-btc) بسیار بیشتر از حد معمول به طول می‌انجامد. علت این موضوع نیز در اصل ظرفیت پایین پردازش تراکنش‌ها در شبکه بیت کوین است. اگر بخواهیم فنی‌تر صحبت کنیم، باید گفت محدودیت اندازه بلاک بلاکچین این مشکل را سبب می‌شود.

اگر هیچ تصوری از اینکه سگویت چیست ندارید، پیشنهاد می‌کنیم در این مقاله با ما همراه باشید تا به پاسخ سوالاتتان در مورد سگویت و اهمیت آن دست یابید.

تاریخچه‌ سگویت

ایده‌ی اولیه‌ی ساخت سگویت به اکتبر سال ۲۰۱۶ برمی‌گردد که توسط پیتر وویل ارائه شد. وی یکی از اعضای اصلی تیم توسعه دهندگان بیت کوین کور (Bitcoin Core) است. این ایده پس از یک سال بحث و بررسی در کنفرانس Bitcoin Scaling در هنگ کنگ، سرانجام در ماه آگوست سال ۲۰۱۷ بر روی بلاک چین بیت کوین اعمال گردید.

سگویت چیست؟

سگویت به معنی جداسازی امضاهای تراکنش‌ها است. در واقع می توان گفت که سگویت یک نوآوری برای صرفه جویی در ظرفیت و فضا به منظور آزاد سازی فضای ذخیره سازی در بلاک‌های بیت کوین و انجام تراکنش‌های بیشتر در هر بلاک است. با استفاده از سگویت، کلیه دیتاهای مربوط به امضای تراکنش حذف می‌گردند.

نکته‌ی قابل توجه در مورد نحوه ی ذخیره سازی اطلاعات امضا این است که ۶۰ درصد از فضا توسط امضاهای تراکنش اشغال می‌شود، اطلاعاتی که فقط در هنگام اعتبارسنجی بلاک به آن‌ها نیاز است. ایده‌ی اصلی سگویت این بود که این اطلاعات از تراکنش‌ها جدا شوند.

اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها که در همه گره‌ها (Node) به اشتراک گذاشته می‌شود، شامل دو بخش ورودی (Input) و خروجی (Output) است. در هر تراکنش‌ می‌توان شاهد چندین ورودی و خروجی بود. خروجی شامل آدرس‌های عمومی گیرنده و ورودی مربوط به آدرس‌های عمومی فرستنده است.

 فرستنده برای ارسال هزینه و پول به آدرس عمومی طرف مقابل خود نیاز دارد. بیشتر فضای تراکنش شامل امضایی است که قسمتی از ورودی است و تائید می‌کند که فرستنده پول مورد نیاز را دارد. بنابراین در هر تراکنش، بیت کوین از ورودی به سمت خروجی در حرکت است. پس از تائید صحت تراکنش‌ها توسط گره‌ها، آن تراکنش به بلاک ورود پیدا می‌کند و بلاک جدید با هدف ادامه زنجیره، بر روی همه سیستم‌ها ذخیره می‌گردد.

سگویت این قابلیت را دارد که حجم بلاک‌ها را به ۴ مگابایت افزایش دهد. گفتنی است که ۴ مگابایت حداکثر حجم بلاک مورد نظر سگویت است؛ اما حجم واقعی بلاک بستگی به شرایط شبکه دارد. طبق آمارهای به‌دست ‌آمده، حجم بلاک‌ها پس از فعال کردن سگویت، بین ۲ الی ۲/۱ مگابایت خواهد بود.

آدرس‌های سگویت

لگاسی (P2PKH) : لگاسی اولین نسخه آدرس بیت کوین بود. این در این‌ نوع آدرس بیت‌ کوین با عدد ۱ شروع می‌شود.‌ در سگویت از این آدرس پشتیبانی نمی‌شود اما می توان بدون بروز مشکل از این آدرس به‌ سگویت بیت کوین فرستاد.

P2SH : این‌ آدرس بیت کویت با ۳ شروع می‌شود و اغلب برای آدرس امضای چندگانه مورد استفاده قرار می‌گیرد و تراکنش‌های غیر بومی‌ سگویت را فعال می‌کند و می توان از آن به طور گسترده‌ای استفاده کرد.

BECH32 : آدرس بومی‌ سگویت bech32 است که با bc1 شروع می‌شود و از سایر آدرس‌های بیت کوین طولانی‌تر است. این آدرس توسط کیف پول‌های زیادی پشتیبانی می‌شود.

مزایای سگویت

همان‌طور که در بالا گفتیم، با جداسازی اطلاعات مربوط به امضا در قالب یک جزء تفکیک شده می‌توان فضای بیشتری را در بلاک‌ها صرفه‌جویی کرد و این باعث افزایش ظریف پردازش تراکنش‌های داخل یک بلاک می‌شود. طرح سگویت دارای مزایای دیگری نیز هست که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.

افزایش سرعت شبکه

سگویت با بالا بردن فضا و تفکیک اطلاعات امضاها باعث صرفه جویی بیشتر در ظرفیت فضای بلاک‌ها می‌شود و تعداد تراکنش‌های بیشتری را در هر بلاک پردازش می‌کند و با استفاده از این روش سرعت شبکه و تراکنش‌های را به صورت قابل توجهی بالا می‌برد.

افزایش انعطاف‌پذیری تراکنش‌های با استفاده از موارد مرتبط با آن

هنگامی که بتوان با استفاده از تغییر اطلاعات موجود در کد، شناسه‌ی تراکنش‌های را تغییر داد می توان گفت که تراکنش دارای قابلیت انعطاف‌پذیری است. وقتی که تراکنشی در شبکه ارسال می‌شود، هر گره‌ای وظیفه‌ی تغییر دادن شناسه‌ی تراکنش (TX ID) را قبل از ارسال به گره بعدی بر عهده دارد. این موضوع برای آن دسته از کاربرانی که تراکنش‌های خود را ردیابی می‌کنند آزار دهنده می‌باشد. اطلاعات امضا در دیتاهای تراکنش با استفاده از سگویت قرار نمی‌گیرد و از این رو هیچ گره‌ای قادر به تغییر شناسه‌ی تراکنش نیست. این ویژگی، تراکنش را قابل اطمینان می‌کند و برای تمام افرادی که تراکنش‌های تائید نشده را انجام می‌دهند، مناسب خواهد بود.

بالا بردن امنیت مربوط به تراکنش‌های چند امضایی

در واقع می توان گفت که با استفاده از سگویت، در پرداخت‌های چند امضایی، احتمال انواع و اقسام حمله‌ها تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد. این موضوع همچنین برای کسی که از طریق قرارداد چند امضایی یا هوشمند پرداخت خود را انجام می‌دهد بسیار مفید است و امنیت تراکنش‌های چند امضایی افزایش می‌یابد.

معایب سگویت

سگویت در کنار مزایای جذاب خود، در واقع برخی معایب نیز دارد. البته این مشکلات باعث نمی‌شود که از محبوبیت این فناوری کاسته شود اما ممکن است کار را کمی دشوار تر سازد. در قسمت زیر به مهم ترین معایب سگویت اشاره خواهیم داشت:

• با استفاده از سگویت ماینرها کارمزد تراکنش کمتری به ازای هر تراکنش دریافت خواهند کرد.
• پیاده‌سازی این فناوری پیچیده است و برای آن باید کیف پول‌های سگویت را به صورت جداگانه‌ای اعمال کرد.
• این تکنولوژی استفاده از منابع محاسباتی را بسیار افزایش می‌دهد.
• حفظ و نگهداری (Maintenance) سگویت هم یکی دیگر از معایب این تکنولوژی محسوب می‌شود، زیرا زنجیره جانبی (Sidechain) حاوی اطلاعات و داده‌های امضا هستند و باید توسط ماینرها نگهداری شود و این کار برای ماینرهای مزیت و یا هیچ سود اقتصادی ندارد.

نکته: اگر قصد خرید بیت کوین را دارید پیشنهاد ما به شما استفاده از یک صرافی ارز دیجیتال معتبر است.

نتیجه‌ گیری

سگویت را می توان یک فناوری نوآورانه‌ای با هدف افزایش مقیاس‌پذیری و سرعت پردازش تراکنش‌ها در بیت کوین دانست. استفاده از این فناوری کارمزد معاملات شبکه بیت‌ کوین را برای کاربران‌ کاهش می‌دهد و به حل مشکل انعطاف‌پذیری نیز کمک‌ خواهد کرد. با وجود مزایای سگویت معایبی نیز برای آن مطرح شده است که باعث اجتناب برخی ماینرها و نودها از آن می‌شود. با این‌ حال ممکن است این فناوری با گذشت‌ زمان بهبود و توسعه یابد و بتواند در آینده به طور گسترده تری مورد استفاده قرار گیرد.