به گزارش اقتصادآنلاین، مراسم یادبود حاج آقا علاءالدین میرمحمدصادقی با حضور شخصیت های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور همچون محمدرضا عارف معاون اول رئیس جمهوری، فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت چهاردهم، محمد شریعتمداری، علی اکبر صالحی، محمد نهاوندیان رئیس اسبق اتاق ایران، یحیی آل اسحاق، اعضای هیات رئیسه اتاق ایران، فعالان اقتصادی، خانواده، دوستان و همراهان ایشان برگزار شد.
مراسم یادبود با قرائت آیاتی از کلام الله مجید آغاز شد و اولین سخنران مراسم محمد نهاوندیان، رئیس اسبق اتاق ایران بود.
نهاوندیان: نگاه بلندمدت، برنامه پنج یا بیست ساله نیست، نگاه آخرت‌گرا است
نهاوندیان با تسلیت به جامعه اقتصادی، فرهنگی، خیرطلب و نیکوکار ایران، گفت: میرمحمدصادقی شاهد روشنی شد که هم مومنانه زیست و هم موفق بود. هم اخلاقی رفتار کرد و هم از بسیاری از هم‌گنان گوی سبقت ربود. شاهد روشنی شد بر اینکه می‌توان در امور سیاسی بود اما سیاست زده نشد. می‌شود در بطن و متن اقتصاد بود و به دنبال تولید ثروت و سود بود اما هدف فقط نفع‌طلبی صرف نباشد. می‌توان خیر عامه را جست‌وجو کرد و در عین حال با کسانی که در مراحل پیشتاز اقتصادی فعالند، هم‌سخن شد. اصلی‌ترین نکته در شخصیت آقای میرمحمد صادقی که هر کس با او معاشرت داشت، تحت تاثیر قرار می گرفت، ویژگی اخلاقی ایشان بود.
نهاوندیان گفت: جامعه اقتصادی کشور و بخش خصوصی جنبه اخلاقی زندگی حاج آقا علاءالدین میرمحمدصادقی را مورد تاکید قرار دهند. ما فعال اقتصادی زیاد داریم اما فعالی که در هر گوشه کارش اخلاق را ملاک قرار دهد را باید با چراغ بگردیم و پیدا کنیم. انسان‌های اخلاقی هم داریم اما اینکه دست نیازمند را بگیرند، زیاد نداریم. ما در جامعه خود به این جور الگوی جامع‌الاطراف نیاز داریم.
او تصریح کرد: حاج آقا میرمحمد صادقی در اکثر کارهایی که به ایشان مراجعه می‌شد، اهل سرمایه‌گذاری و آینده نگری بود. زیاد اهل کارهای زودگذر و زودبازده نبود. با نگاه زودبازده توسعه حاصل نمی‌شود. با نگاه لحظه‌پرداز، پرداختن به توسعه ممکن نیست. باید افق بلندمدت داشته باشید تا از لذت آنی برای لذت آتی استفاده کنید.
او ادامه داد: اما این نگاه را امثال میرمحمد صادقی از کجا آوررده بود؟ این نگاه با ایمان واقعی و عمیق به حیات ابدی حاصل می‌شود. نگاه بلندمدت، برنامه پنج یا بیست ساله نیست. نگاه آخرت‌گرا است. این حیات با ۷۰سال پایان نمی‌پذیرد. حیات ابدی در انتتظار ماست. از این نگاه سرمایه‌گذاری در می‌آید. سرمایه‌گذاری بلندمدت به معنای واقعی بزرگترین سرمایه‌گذاری در حوزه فرهنگ است.
به گفته نهاوندیان، برای همین میرمحمد صادقی در کار مدرسه‌سازی فعال بود. در تاسیس، اداره و حمایت از مدارس پیشرو دینی فعالیت می‌کرد و جزو موسسین بود. موسسه‌ای برای حمایت از مدارس و دانشگاه ها داشت. ما برای آینده این کشور نیاز به نگاه بلندنگر داریم. نگاه لحظه‌نگر به فرصت‌سوزی منجر می‌شود. برای نگاه بلند، ایمان و معادباوری لازم داریم. الگوی زندگی اخلاق‌مدارانه در اقتصاد و روح معاد باور می‌تواند مثبت و لطیف باشد.
حداد عادل: حاج آقا میرمحمدصادقی در تغییر نگاه به صاحبان سرمایه نقش چشمگیر داشت
حدادعادل گفت: من حاج آقا علاءالدین میرمحمدصادقی را در کار مدرسه‌سازی می‌شناختم و از مرحوم پدر در فضایل اخلاقی ایشان شنیده بودم. مرحوم حاج آقا علاءالدین میرمحمدصادقی از دسته مردمی بود که نبودش در جامعه باعث تاسف می‌شود.
او تصریح کرد: به دلایل تاریخی و اجتماعی، در سالهای قبل از انقلاب، در دهه ۵۰ و بعد از آن فضای خاصی در جامعه پدید آمده بود که حتی جوان‌های مذهبی نسبت به کارهای تولیدی و اقتصادی بدبین بودند. این بدبینی باعث شد که در اول انقلاب، برخی می‌گفتند باید اتاق بازرگانی را با بولدوزر خراب کرد. آقای محسن خلیلی عراقی می‌گوید: اول انقلاب در اتاق بازرگانی برخی از اعضای اتاق به دلیل فشارهای اجتماعی و سیاسی، زار زار گریه می‌کردند. در چنین فضایی و تصویری از اتاق بازرگانی در میان عوام مردم، اگر کسی مالی داشت، به او بدبین می‌شدند. یکی از کسانی که در تغییر این فضا و اصلاح این نگاه‌ها و برگرداندن شرایط به وضعیت عادی نقش داشت، حاج آقا علاءالدین میرمحمدصادقی بود. او ثابت کرد، می‌شود ثروت‌مند بود ولی پول‌پرست نبود. ثروت را برای خدا تولید کرد و در راه خدا خرج کرد. اینها باعث شدند که فضا عوض شد. اینکه تصدی‌گری را از دست هر کسی می‌گرفتند و به دولت می‌دادند، مدتی ادامه داشت و مدتی بعد قانون تغییر کرد و تفسیر جدیدی از اصل ۴۴ صورت گرفت.
حدادعادل ادامه داد: او به مسئولیت اجتماعی توجه داشت؛ برای ریشه‌کن کردن فقر از طریق کارآفرینی و تاسیس انواع صندوق‌های قرض‌الحسنه به مردم کمک می‌کرد. پلی بود برای ارتباط جامعه بازرگانان با دولت، حکومت و جامعه. مهمترین خصوصیت او توجه به مسئله فرهنگی بود. در مراسم مدرسه‌سازی همیشه حاضر بود و نگاه مثبت داشت و همه را به کار فرهنگی دعوت می‌کرد. بیش از یکصد مدرسه با همت ایشان تشکیل و حمایت شده است. او به خوبی درک کرده بود تا وقتی ذهن عوض نشود، رشد اقتصادی هم فایده ندارد. برای همین توان خود را صرف پالایش و ویرایش افکار جامعه می‌کرد.
حدادعادل به اخلاق معنوی و اسلامی حاج آقا علاءالدین میرمحمدصادقی اشاره کرد: او نمونه اخلاقی تاجر مسلمان بود. اعتدال و حسن خلق مشخصه اصلی‌اش بود.
رفیق‌دوست: او خیر و مردمی بود
محسن رفیق دوست، از اعضای حزب موتلفه گفت: از سال ۱۳۴۱ با حاج آقا علاءالدین میرمحمدصادقی آشنا شدم. او یکی از اعضای حاضر در همه نشست‌ها و جلسات خیران بود. مردمی خیر و خوش‌خلق بود که در شرایط سخت کظم غیظ می‌کرد. او مورد اعتماد بزرگان دین بود؛ حضرت امام «ره» ایشان را قبول داشتند. مقام معظم رهبری ایشان را قبول دارند و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز ایشان را می‌شناختند.
نقویان: از فرهنگ غافل نشوید
ناصر نقویان، استاد اخلاق در این مراسم به سخنرانی پرداخت و گفت: جامعه ما انسانی خدوم، خیر با فکری فرهنگی و خلقی نکو، تواضعی مثال‌زدنی و با دستانی پر مهر را دست داده است. اما آنچه نمی‌دانیم این است که چطور می‌شود یک آدم اینگونه می‌شود. گاهی از یک پدر، یک محیط، یک تغذیه و یک تعلیم و تربیت فرزندی چنان نیکو می‌شود و ممکن است از همان پدر، فرزند دیگری طور دیگری شود.
او ادامه داد: گاهی من در جلساتی حاج آقای میرمحمد صادقی را می‌دیدم؛ انسانی بود شایسته، فرهیخته، کم‌گوی و گزیده‌گوی که توانسته بود جامع‌الاطراف باشد. در چنین شرایطی به مسائل خانه و خانواده بسیار اهمیت می‌داد. در کنار خیرات اقتصادی، فعالیت‌های فرهنگی، تواضع و حلم و صبوری را با خود همراه کرده بود.
نقویان تصریح کرد: اگر به مسئولان سیاسی و حکمرانان کشور خدا توفیق دهد، باید اقتصاد را در خدمت فرهنگ بگیرند و فرهنگ را در خدمت اقتصاد. اما با تأسف باید بگویم در کشور ما کمی از این نعمت بی‌بهره هستیم. در زمان اوج مبارزات سیاسی، برخی به فکر تأسیس مدرسه بودند و بعد از آن هم هرگز از دغدغه فرهنگ و مسئولیت اجتماعی غافل نشدند.
