به گزارش اقتصاد آنلاین، نشریه بریتانیایی “اسپکتیتر” در یادداشتی با اشاره به موفقیت “خاویر میلئی” رئیس جمهور آنارکوکاپیتالیست فعلی آرژانتین در کاهش نرخ فقر به راه پیش روی او در گام‌های بعدی پرداخته و می‌نویسد:”خاویر میلئی فقر را در آرژانتین کاهش داده است. در هفته جاری بخشی از ارقام و داده‌های دولتی در مورد فقر در آن کشور که بازه زمانی ژوئیه تا دسامبر سال گذشته را پوشش می‌دهند منتشر شد. داده‌ها نشان می‌دادند که بخش عمده‌ای از کاهش فوری نرخ فقر در شش ماهه نخست ریاست جمهوری میلئی رخ داده بود و از ۴۱.۷ درصد در مدت زمان مشابه سال گذشته زمانی که پرونیست‌ها در قدرت بودند به ۳۸.۱ درصد کاهش یافت. این کاهش نرخ فقر تاییدی بر کارآمد بودن عملکرد “اره برقی” و سیاستگذاری‌های میلئی می‌باشد”.
آیا کار برای میلئی به پایان رسیده است؟
“اسپکتیتر” در ادامه با اشاره به چالش‌های پیش روی میلئی می‌نویسد:”او با وعده در هم شکستن رویکرد اقتصادی حاکم بر کشور کنترل درآوردن بحران تورم آرژانتین که در آستانه یک فاجعه قرار داشت به قدرت رسید. او در انجام این کار موفق بوده است. نرخ تورم سالانه اکنون به ۶۶.۹ درصد رسیده است که از ۲۷۶.۲ درصد پیشین کاهش یافته است. با این وجود، این اشتباه خواهد بود که تصور کنیم کار به طور کامل انجام شده است. علیرغم آن که چنین کاهشی به وضوح دستاوردی بزرگ برای میلئی محسوب می‌شود، نرخ تورم در سطوح فعلی کماکان یک بحران تمام در اروپا تلقی می‌شود که احتمالا می‌تواند باعث ساقط شدن دولت‌ها شود. بسیاری از آرژانتینی‌ها نیز تا حدودی از ارقام جدید فقر گیج شده‌اند. آنان احساس نمی‌کنند زندگی برای شان راحت‌تر شده است. “خورخه سیلورو” یکی از ساکنان بوئنوس آیرس می‌گوید:”مردم بیش‌تر در اینجا در سطل زباله به دنبال یافتن غذا هستند. گرسنگی وحشتناکی در آرژانتین وجود دارد”. هزاران آرژانتینی شغل خود را از دست داده‌اند به ویژه پس از کاهش بودجه عمومی توسط میلئی. اکنون افزایش قابل توجهی در فروش اقلام در خیابان‌ها توسط دستفروشان دیده می‌شود. تقریبا از هر ده نفر از ۴۶ میلیون نفر یک نفر (۸.۹ درصد) هنوز در فقر شدید زندگی می‌کند و این نگرانی وجود دارد که علیرغم آن که فقر در حال کاهش می‌باشد، ممکن است نابرابری در حال افزایش باشد. درآمد کارگران غیر رسمی آرژانتین در سه ماهه نخست سال ۲۰۲۴ میلادی ۲۲ درصد در مقایسه با ۱۴ درصد برای کارگران رسمی کاهش یافت. این آمار نشان می‌دهد که فقیرترین اقشار جامعه آرژانتین بیش‌ترین بار ناشی از برنامه ریاضت اقتصادی میلئی را بر دوش می‌کشند. ضریب جینی که معیاری برای سنجش نابربری درآمد است نیز در همان بازه زمانی به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۰۵ میلادی به این سو رسیده است”.
کنترل نرخ ارز چالش عمده پیش روی میلئی پس از فقر
“اسپکتیتر” با اشاره به این که جدای از بحث‌های مرتبط با فقر، میلئی با چالش بزرگ دیگری در ماه‌های آتی مواجه خواهد بود و آن تحت کنترل بودن نرخ ارز در آرژانتین است، می‌نویسد:” شهروندان برای جلوگیری از فرار سرمایه از کشور با محدودیت‌هایی مواجه هستند بدان معنا که می‌توانند هر ماه تنها به دلار آمریکا پس انداز کرده یا پول از حساب شان برداشت کنند. این امر تا حدی منجر به سیستم بدنام مبادلات ارزی در بازار سیاه آرژانتین شده که بر اساس نرخ‌های مختلف مبادله‌ای متعدد عمل می‌کند. افراد خارجی و افراد محلی‌ای که از خارج از کشور به آرژانتین باز می‌گردند مدت هاست که تجربه تغییر نرخ ارز در خیابان فلوریدا در مرکز بوئنوس آیرس با حضور مردانی فروشنده ارز که برای تبلیغ خدمات ارزی خود فریاد می‌زنند را داشته‌اند. میلئی وعده داده که کنترل نرخ ارز را حذف کند. فارغ از ان که این گامی آشکار برای هر اقتصاددان لیبرتارین واقعی‌ای، چون او محسوب می‌شود، انجام این کار به احتمال زیاد شرطی کلیدی است که از سوی صندوق بین المللی پول که بار دیگر با اعطای اعتبار به بزرگترین بدهکار خود (آرژانتین) موافقت کرده، تعیین شده است. با این وجود، تاثیر بالقوه انجام این کار به مثابه یک “بمب ساعتی” توصیف شده که شهرت میلئی را برای موفقیت اقتصادی از بین خواهد برد”.
حذف کنترل ارز و بازگشت به هرج و مرج اقتصادی در پیش است
“اسپکتیتر” در ادامه با اشاره به پیامد‌های حذف کنترل نرخ ارز برای میلئی می‌نویسد:”حذف کنترل ارز به احتمال زیاد منجر به کاهش فوری واحد پول ملی آرژانتین (پزو)، بازگشت تورم فزاینده و مهم‌تر از همه بازگشت عدم قطعیت و فقدان اطمینان اقتصادی به آرژانتین می‌شود. معاون وزیر اقتصاد میلئی اذعان کرده که ذخایر منفی بانک مرکزی روی دست دولت باقی مانده‌اند. ثبات اقتصادی فرضی که میلئی به آن دست یافته و البته پیشنهاد معافیت‌های مالیاتی گسترده باعث شده که سرمایه گذاران فرصت‌هایی را در آرژانتین و سرمایه گذاری بر روی منابع طبیعی ان جست‌و‌جو کنند. از سوی دیگر، حذف کنترل ارز و بازگشت به هرج و مرج اقتصادی در پیش است. همان طور که یکی از تحلیلگران که با سرمایه گذاران بزرگ کار می‌کند به “اسپکتیتر” می‌گوید:”کاهش نرخ فقر به ادراک درباره پایداری پروژه میلئی کمک می‌کند. با این وجود، سطح فقر بیش از اندازه افزایش یافته است. میلئی در ادامه کار باید به دنبال توافق با صندوق بین المللی پول، پیروزی مجدد در انتخابات و لغو کنترل سرمایه تا پایان سال جاری میلادی باشد. در آن صورت است که او نتایج کارش را خواهد دید”.
این نشریه در پایان می‌نویسد:”سال جاری میلادی برای میلئی سالی حیاتی خواهد بود. در حالی که او در انتخابات پیروز شد حزبش عملا هیچ نماینده‌ای در کنگره ندارد چیزی که در اولین سال در قدرت بودن او به عنوان یک چالش برایش محسوب شده است. انتخابات میان دوره‌ای در اکتبر می‌تواند تمام این موارد را تغییر دهد. در حال حاضر آینده برای او درخشان و امیدوارکننده به نظر می‌رسد”.
